St.Thomas Aquinas (1225-1294) Katekesinstruksar! Del 2 av 2

VELSIGNA ER DU AV KVINNER! Den velsigna Møya overgår Englane i reinheit. Ho er ikkje berre rein, men ho kan oppnå reinheit for andre. Ho er reinheita sjølv, heilt utan skuld for all synd, for ho pådrog seg aldri verken dødssynd eller svakheitssynd. Ho var difor og fria frå syndestraffa. Syndige menneske, derimot, pådreg seg ei trefaldig forbanning på grunn av synda. Den fyste fell på kvinna som avlar i synd, ber på barnet med plage og ber fram barnet i smerte. Den Velsigna Møya var heilt fri frå dette, då ho avla utan synd, bar behageleg på barnet og bar Han fram med glede: "Det skal slå knopp og blomstre, og skal fryde seg med glede og lov."
              Den andre straffa vart lagt på mannen gjennom at han skal tene for brødet med sveitte i panna. Den Velsigna Møya var immun frå dette og, for, som Apostelen seier, møyer er frie frå dei verdslege bekymringane og er berre opptekne med det som gjeld Herren..
               Den tredje forbanninga gjeld både mannen og kvinna, då begge ein dag skal verte som støv att. Den Velsigna Møya var fri frå denne straffa og, for kroppen hennar vart teken opp til Himmelen, og slik trur me at etter at ho døydde vart ho oppvekt og transportert inn i Himmelen: "Stå opp, O Herre, å gå inn til Di kvile, Du og arka som Du har helga." Då den Velsigna Møya var immun frå desse straffa, er ho "Velsigna av kvinner." Dessutan er det berre ho som slapp unna syndeforbanninga, som bar fram Kjelda av velsigning, og opna Himmelporten. Det er jammen passande at namnet hennar er "Maria", som er likna med HavsStjerna (Maria- Maris Stella), for nett som sjømenn vert leia i hamn av havsstjerna, so vert Kristne og leia til saligheita av Maria.
                 VELSIGNA ER DI LIVSFRUKT! Syndaren leitar ofte etter det han ikkje finn, men til den rettvise er det gjeve å finna det han søkjer: "Substansen av syndaren vert halde av til den rettvise." Slik som Eva søkte seg til frukta på treet (av godt og ondt), men ho fann ikkje det ho søkte i det. Men alt det Eva søkte vart gjeve til den Velsigna Møya. Eva søkte det som djevelen lygnaktig lova henne, nemleg det at ho og Adam skulle verte som gudar, med all kunnskap om godt og ondt. "De skal verte," sa lygnaren, "som gudar". Men han laug, for "han er ein lygnar og far til lygna". Eva vart ikkje lik Gud etter at ho åt av frukta frå treet, nei ho vart heller ulik Gud då ho gjennom synda trekte seg vekk ifrå Gud og vart drive ut frå Paradiset. Den Velsigna Møya derimot, og alle kristne, fann i Livsfrukta hennar Han som sameinar alle med Gud og gjer oss å likne Han, då me skal "sjå Han som Han er."

                   Eva ynskja å finne eiga glede i frukta frå treet då det var godt å ete av. Men ho fekk ikkje denne gleda og opplevde det motsette, då ho med det same innsåg at ho var naken og vart slegen med sorg. I livsfruka til den Velsigna Møya finn me søtnaden og frelsa: "Den som et mitt kjøt..eig det evige livet."
                   Frukta som Eva trakta etter var vakker å sjå til, men livsfrukta frå den Velsigna Møya er mykje vakrare, for til og med Englane stundar etter å sjå Han: "Du er nydeleg, meir enn menneskeborna." Han er prakta  av Faderen si æra. Eva søkte difor forgjeves dette i frukta frå treet, nett som syndaren vert skuffa i syndene sine. Me må søke i Livsfrukta frå skjødet til Maria Møy etter alt me stundar etter. Dette er Han som er Frukta velsigna av Gud, som har fyllt Han opp med all nåde som vert tømd ut over alle som tilber Han: "Velsigna være Gud og Faderen til vår Herre Jesus Kristus, som har velsigna oss med alle andelege velsignelsar i Kristus." Han er og æra av Englane: "Velsigning og herlegdom, skjøn og takkseiing, æra, allmakt og styrke til vår Gud." Han er æra av menneska: "Kvar tunge skal bekjenne at Herren Jesus Kristus er i Gud Faderens herlegdom." Den Velsigna Møya er velsigna, men mykje meir velsigna er Livsfrukta hennar: "Velsigna er Han som kjem i namnet åt Herren."