TANKEN BAKOM BLOGGEN MIN!

Dette er ei side på nynorsk om det å konvertere til katolisismen. Sjølv konverterte eg i 2007, etter ei kronglete reise mellom ulike tankar og sekter som alle kalla seg for kristne utan å ha noko koppling til den 2000 år gamle Kristendomen. Eg skulle ikkje ynskje nokon annan å måtte famle seg fram på same vis som eg var tvungen å gjere.

Me lever i ei tid då dei som utgjer seg for å vere den sanne Katolske Kyrkja i røynda er ei røvarsekt som ikkje er med på å fremje tradisjonell katolsk tru, men heller gjer alt dei kan for å myrkleggje den sanne læra som me har fått overgjeve ifrå Apostlane og fram til i dag.


I tillegg har over 400 år med protestantisme gjort at dei kristne røtene i Noreg er vel kamuflerte, og me har vorte proppa med Lutherpropaganda frå vogga til grava i fleire generasjonar. Historiske bøker og vitnesbyrd har vorte øydelagde, kyrkjer tekne over av andre, evangeliet utvatna, Bibelen feilaktig oversett i utallige utgåver og mennesket har hamna i sentrum istadenfor Gud. Og for ikkje å snakke, me har vorte overgjevne til den upålitelege subjektiviteten som gjer at ingen er samde om nokon ting, fordi me har skild oss frå den Sanne ModerKyrkja og den Apostoliske læra.

Denne bloggen har som mål å vere ei hjelp for dei som søkjer seg attende til det som ein gong var, og ei oppmuntring for dei som allereie er innanfor, men som kjenner seg isolerte og åleine imellom heidningar i eit land som er like kaldt i dag som det var innan det vart Kristna- like inn i sjela.

mandag 9. mai 2011

Bokanmeldelse: "Saint Pius V: A short account of his life, times, virtues and miracles in the aftermath of the protestant revolt" av Professor Robin Anderson i 1973

(Denne bokanmeldelsen er henta frå den svenske tidsskrifta Adoremus in Aeternum, nr.2 år 2011. Link for tinging: http://kvitekristkvinne.blogspot.com/p/linkar-og-tips.html)


I desse pavelause tider kan det vere eit godt råd for den som held på Trua å lese meir om ein av dei mest pietistiske, heilage, kjærleiksfulle og gavmilde pavane; den Heilage Pius V. Denne paven sat berre 6 år i Petri Stol, frå 1566-1572, og under denne tida gjekk han igjennom fleire prøvingar og utfordringar som liknar på dei utfordringane som Kyrkja kjempar mot i dag. Han fekk den store oppgåva å leie Kyrkja under ei tid av andeleg forvirring, politisk opprør og moralsk forfall. Protestantismen hadde spreidd seg i Europa, dårlege bøker som utgav seg for å vere katolsk litteratur vart smuggla inn til Roma og Kyrkja var infiltrert av kjetterske biskopar som ikkje innsåg alvoret i vranglærer. Paven vart tvinga å utvise umoralske menn og kvinner frå Roma, exkommunisere mange høgt akta personar frå den Katolske Kyrkja sitt eige hierarki, frå Kyrkjelege læreinstitusjonar og til og med sjølve dronning Elisabeth I av England.

        Og på det personlege planet fekk Paven kjempe med mykje på grunn av sviktande helse, men dette hindra han ikkje frå å praktisere tunge faster og botgjeringar. Det andelege livet i Kyrkja hadde vorte forsømt og Pius V innførte difor fleire offentlege botgjeringar og faster for alle, han innførte og strengare samfunnslover og skjerpa inn nøysemda i den Katolske utdanninga. Han skreiv og hundrevis av buller, der 60 av dei freista å leie prestar, biskopar og ordensfolk attende til den Sanne Trua, noko som vittnar om kor godt tak og kor stor kraft fienden hadde innanfor Kyrkja. Ein katekisme som skulle vere enkel for alle å forstå, vart utgjeve under kyrkjemøtet i Trient, for å lære ut Kyrkjelege dogmer, moral og tru på alle dei store, europeiske språka. Kyrkja trong dessutan å verte eina, då det var usemje mellom fleire katolske område som ikkje ein gong snakka med kvarandre lenger. Behovet for ei rask forsoning var skrikande, då det var naudsynt for å kunne byggje opp ein hær mot det militante islam og tyrkarane, som trua med å sluke opp Kristendomen gjennom eit inntog frå Aust. Men Pius V lukkast i 1571 med å støtte dei heilage krigarane gjennom forbøn og vann slik og ein siger mot dei ottomanske heidningane i sjøslaget ved Lepanto. Paven tileikna æra for sigeren åt Kyrja sin vyrdnad av Vår Frue og åt Rosenkransen.
          Ja, ein kan i røynda sjå korleis Kyrkja under tida etter "Reformasjonen" fekk stå ut med vanskar som liknar dei vanskar Kyrkja i exil slit med i dag, og kor stor velsigning ein pave som Pave Pius V skulle vere for Henne. Det ende negative eg kan seie om denne boka, er at forfattaren har ein tendens i fleire kapittel til å komme med personlege, liberale orsakingar angåande dei konservative handlingane og reformane åt Paven, til dømes at "Ein må forstå at dette var ei spesiell tid som krevde ekstreme handlingar.." Men når me les bøk frå "tanbooks.com" må ein alltid vere på utkikk etter slike liberale innslag. Elles er det ei bra 100 siders bok på relativt lettlest engelsk.

Boka kan tingast via www.tanbooks.com
Andre sider der utskiljingsevnen får vere guiden til noko som er verdt å lese er:
http://www.loretopubs.org/
http://www.stathanasiuspress.com/
http://www.confraternitybooks.som/
http://mostholyfamilymonastery.com/books.html
www.lulu.com/tradibooks

Følgere


Vitjarar