Alle sitat er henta frå boka "Communicatio in Sacris- The Roman Catholic Church against Intercommunion with non-Catholics." av William J. DeTucci, 2008
"Når desse tilhøva (intensjon av Ordning) er til stades, kan Sakramentet delast ut av enten den gode eller den onde, den trufaste eller den kjetterske, innanfor eller utanfor Kyrkja: men innanfor Kyrkja vert dei utdelte både faktisk og med verknad, mens utanfor, sjølv om dei faktisk vert utdelte vert dei utan verknad."
-St. Bonaventure
"Me veit at denne frelsa tilhøyrer den eine Kyrkja, og at ingen utanfor den Katolske Kyrkja og Trua har høve til å ta del av Kristus, eller til å verte frelste. (...) Lat ingen kalle desse menneska Kristne eller velje å ha kommunion med dei; for det er ikkje tillete, då Offeret ikkje vert forretta av det heilage Huset og heller ikkje vert Han offra som kommunion åt dei utanfor (Kyrkja)."
-St. John Chrysostom (347-407 e.Kr) i Patrologia Graeca, vol.LIX, col.725 `On Pascha,´ Homily 1
"De må vite at dette er den eine Katolske Kyrkja grunnfest gjennom heile verda, og med henne må de verte verande i urokkeleg kommunion. Der er sanneleg andre so kalla "kyrkjer" som de ikkje kan ha noko kommunion med. (...) Desse "kyrkjene" opphøyrer å vere heilage, då dei vart førte på villspor av djevlelærer til å tru og oppføre seg annleis enn det som Kristus og den Apostoliske Tradisjonen baud dei."
-St.Niceta av Remesiana (335-414 e.Kr.) i "Ei forklaring av Truvedkjenninga: De symbolo"
"Tallause kjettarlærer, som vender seg vekk frå det Kristne styret, vittnar om at dei menneska ikkje får løyve til å komme til sakramental kommunion, som trur og freistar å overtyde andre om å tenkje annleis om Gud Faderen, (...) for dei som me ikkje godkjenner læra åt, har ikkje del i våre sakramentale riter."
-St. Augustine av Hippo (354-430 e.Kr.) i "St. Augustine, Of the True Religion"
"Utanfor den Katolske Kyrkja kan ein finne alt utanom frelsa. Ein kan finne ordineringar (diakonar, presteskap og biskopar) og sakrament, dei syng kanskje Halelujah og svarar Amen, ein held (rører) kanskje ved Evangeliet, ein har og forkynner kanskje i namnet åt Faderen, Sonen og den Heilage Ande, men ingen stad utanom i den Katolske Kyrkja kan ein finne frelse."
-Patrologia Latina, Vol. 43, ss. 689-698
"Om liv og død heng på vår sanning av Tru, er det døden me vel. Me skal aldri på noko vis eller uansett grunn gå inn i kommunion (Eukaristisk) med fiender av Guds Kyrkje og deira meiningslause anathemaer; då skal me heller med Guds hjelp halde på den apostoliske trua "som me står i og rosar oss av vona om Guds herlegdom." (Rom 5:2)"
-St. Sabbas (439-532 e.Kr), i Cyril of Scythopolis, The lives of the Monks of Palestine.
"(2273) Hald urokkeleg fast ved og tvil aldri i det minste på at Dåpssakramentet har høve til å eksistere ikkje berre innanfor den Katolske Kyrkja, men og hjå kjettarar som døyper i namnet åt Faderen, og Sonen, og den Heilage Ande; men utanfor den Katolske Kyrkja kan det ikkje gagne dei, nei, nett som det innanfor Kyrkja vert gjeve frelse gjennom Dåpssakramentet åt dei som trur rett, so er det og slik at dei som er utanfor Kyrkja, om dei ikkje vender attende til Kyrkja, so går det mot total ruinering for dei som vart døypte av den same Dåpen. For det er einskapen i den Kyrkjelege felleskapen som fører til frelsa, slik at ein mann ikkje vert frelst av Dåp om han ikkje mottok denne på den staden der det var naudsynt å ta imot han."
"(2274) Hald urokkeleg fast ved og tvil aldri i det minste på at ingen person som er døypt utanfor den Katolske Kyrkja kan verte ein medarving til det evige livet om han ikkje, innan han døyr, har vend attende til og vorte innlemma i den Katolske Kyrkja."
-St. Fulgentius av Ruspe (468-533 e.Kr) i: The Rule of Faith (kap79,80) in Migne, Patrologia Latina Vol. 65, ss.671-706
"Noko anna den velsigna mannen lærte ut og insisterte på hjå alle var å aldri ved noko høve i det heile verte rekna hjå kjettarane og, framfor alt, å aldri ta imot den Heilage Kommunionen hjå dei, "sjølv om," sa den heilage mannen, "..det skulle vere slik at du vert verande utan kommunionen heile livet ditt, då du grunna stressa tilhøve ikkje kan finne eit samfunn av den Katolske Kyrkja." "For dersom me, etter lovleg å ha gifta oss med ei kone i denne verda etter kjøtet, vert forbydde av Gud og av lova å overgje henne og verte sameina med ei anna kvinne, sjølv om me vert nøydde til å tilbringe ei lang tid adskild frå henne i eit fjerntliggjande land, og skal motta straffa om me bryt lovnadane våre, korleis skal me då, som har vorte sameina med Gud i den rette trua og den Katolske Kyrkja, som apostelen seier: "Eg trulova dykk med ein mann, so eg kunde stella fram for Kristus ei rein møy" (2Kor 11:2), korleis skal me kunne unngå å få del av straffa som i den komande verda ventar kjattarar, dersom me skitnar ut den rette og heilage trua gjennom utru kommunion med kjettarar?
"For "kommunion", sa han, "vert kalla for nett dette då han som har "kommunion" har noko felles med og er einig med dei som han har kommunion med. Difor bønnfell eg dykk born, å aldri gå nære oratoriuma åt kjettarane for å ta imot kommunion der."
-St. John the Almsgiver (550-616 e.Kr) i "The Three Byzantine Saints."
"Med all vår styrke, lat oss difor aldri ta imot kommunion frå, eller gje han til kjettarar; "Gje ikkje det som er heilagt til hundane," sa Herren "og kast ikkje perlar for svin," (Matt 7:6); slik at me ikkje vert delaktige i deira vanære og fordømming."
-St. John Damascene (676-749 e.Kr.)
"Den heilage universelle Kyrkja lærer at det ikkje er mogeleg å tilbe Gud i sanning utanom i henne og forsikrar at alle som er utanfor henne ikkje kjem til å verte frelste."
-Moralia, Lib.XIV, Kap. V, n.5, Patrologia Latina, Tom.LXXV, col. 1043
