TANKEN BAKOM BLOGGEN MIN!

Dette er ei side på nynorsk om det å konvertere til katolisismen. Sjølv konverterte eg i 2007, etter ei kronglete reise mellom ulike tankar og sekter som alle kalla seg for kristne utan å ha noko koppling til den 2000 år gamle Kristendomen. Eg skulle ikkje ynskje nokon annan å måtte famle seg fram på same vis som eg var tvungen å gjere.

Me lever i ei tid då dei som utgjer seg for å vere den sanne Katolske Kyrkja i røynda er ei røvarsekt som ikkje er med på å fremje tradisjonell katolsk tru, men heller gjer alt dei kan for å myrkleggje den sanne læra som me har fått overgjeve ifrå Apostlane og fram til i dag.


I tillegg har over 400 år med protestantisme gjort at dei kristne røtene i Noreg er vel kamuflerte, og me har vorte proppa med Lutherpropaganda frå vogga til grava i fleire generasjonar. Historiske bøker og vitnesbyrd har vorte øydelagde, kyrkjer tekne over av andre, evangeliet utvatna, Bibelen feilaktig oversett i utallige utgåver og mennesket har hamna i sentrum istadenfor Gud. Og for ikkje å snakke, me har vorte overgjevne til den upålitelege subjektiviteten som gjer at ingen er samde om nokon ting, fordi me har skild oss frå den Sanne ModerKyrkja og den Apostoliske læra.

Denne bloggen har som mål å vere ei hjelp for dei som søkjer seg attende til det som ein gong var, og ei oppmuntring for dei som allereie er innanfor, men som kjenner seg isolerte og åleine imellom heidningar i eit land som er like kaldt i dag som det var innan det vart Kristna- like inn i sjela.

mandag 29. mars 2010

St. Nilus profetien!

St. Nilus var ein av dei mange læresveinane til St. John Chrysostom (347-407). Han var ein offiser ved hoffet i Konstantinopel, gift, hadde to søner, og vart seinare prest. Verka han skreiv, inkluderar ei mengde brev som tek opp fordøming av heresiar, avgudedyrking, misskjøtsel av tukt og brot, reglar og prinsipp av ascetisme. St. Nilus døydde omlag år 430 e.Kr. Festdagen sin har han 12. November.

Profetien!

Etter året 1900, mot midten av det 19. århundret, menneska av denne tida kjem til å verte ugjenkjennelege. Når Adventstida for antikrist nermar seg, kjem menneska sine sinnelag til å verte fulle av skodde, på grunn av kjøtlege lyster, og vanvørdnad og lovløyse vill vekse seg sterkare. Då kjem verda til å verte ugjenkjenneleg. Menneska sin utsjånad kjem til å endre seg, og det vert umogeleg å skilje ut kven som er menn og kven som er kvinner grunna den skamlause måten dei kler seg på og har håret sitt. Desse menneska kjem til å vere som ville dyr på grunn av freistingane frå antikrist. Der kjem ikkje til å vere meir respekt for foreldre og eldre, kjærleiken forsvinn, og Kristne hyrdingar, biskopar og prestar vert forfengelege menn, som heilt mislukkar å skilje mellom vegen åt høgre og venstre handa. På denne tida kjem moralen og tradisjonane til dei Kristne og Kyrkja til å endre seg. Menneska kjem til å gå vekk ifrå blygsla, og splittring vill regjere. Falskheit og grådigheit får ein sterk posisjon, og ve til dei som samlar seg skattar. Lyst, homofili, løynde synder og mord kjem til å styre i samfunnet. På denne tida i framtida, grunna krafta av slike enorme brot og laus oppførsel, kjem folk til å verte fråtekne nåde frå Den Heilage Anden, som dei fekk i den Heilage Dåpen og det same gjeld anger.
         Guds Kyrkje vert fråteken Gudfryktige og pietistiske hyrdingar, og ve til dei Kristne som vert att i verda i desse tider; dei kjem til å miste trua heilt for dei kjem ikkje til å få høve å sjå kunnskapsljoset frå ein einaste ein. Då kjem dei til å skilje seg frå verda på heilage gøymestader, på leiting etter å lette dei andelege lidingane, men på alle kantar møter dei støytesteinar og motstand. Og alt dette kjem som ein konsekvens av det faktum at antikrist ynskjer å vere herre over alle ting, og å verte styrar over heile universet, og han kjem til å gjere mirakel og fantastiske teikn.
           Han kjem og til å gje stolen visdom til ein ulukkeleg mann, slik at han kjem til å finne opp eit vis som gjer at ein mann kan føre ein samtale med ein annan mann frå ein kant av verda til ein annan. På denne tida kjem menn og til å kunne flyge gjennom lufta som fuglar og gå ned på havsdjupa som fiskar. Og når dei har oppnådd alt dette, kjem desse ulukkelege menneska til å leve liva sine i stor behagelegheit i uvisse om, stakkars sjeler, at det er lureri frå antikrist. Og, den ureine! Han kjem til å ha slik enorm framgong i
fåfenge at den rette vegen vert løynd og menneska mister trua på at den Treeinige Guden eksisterar.
         Då vil Gud, som er heilt god sjå menneskeslekta sitt fall og vil korte ned dei dagane for dei få utvalde si skuld, dei som vert frelste, fordi fienden ynskjer å leie sjølv dei utvalde ut i freisting om det er mogeleg... då kjem tuktesverdet brått til å openberre seg og drep han som perverterar og hans tenarar.

Asarja si bøn!

(Bilete frå ei av Novus Ordo sine klovnemesse)
Der er ei bøn i Bibelen, i Daniel, som er slåande lik den ståa som me har i Den Katolske Kyrkja i dag. Ei profetisk bøn rett inn i våre tider. Daniel 3:34 "For Ditt Namn si skuld, forkast oss ikkje for alltid, og opphev ikkje Di pakt. 35 Ta ikkje Di miskunn frå oss, for Abraham, Din ven si skuld, for Isak, Din tenar si skuld og for Israel, Din heilage si skuld! 36 Du lova dei å gjere etta deira så talrik som stjernene på himmelen og som sanden på havet si strand. 37 Men no, Herre, er me blitt gjort til det minste av alle folkeslag. Alle stader på jorda er me i dag fornedra for våre synder si skuld. 38 Me har no verken fyrste, profet eller leiar, heller ikkje brennoffer, slaktoffer, grødeoffer eller røykjelse, eller ein stad der me kan bere fystegrøda fram for Ditt Åsyn og finne miskunn. 39 Men ta imot oss fordi me kjem med angrande sinn og audmjuk ande. 40 Lat dette vere slaktofferet vårt for Ditt andlet i dag, som om me kjem med brennoffer av verar og oksar og titusenar av feite lam. Lat oss trufast fylgje Deg, for dei som set si lit til Deg, skal ikkje verte til skamme." Nett som når Jødane vart vekkførde til Babylon, so har me i dag ei Babylonhore i Vatikanet. Den sanne Katolske Kyrkja, som ikkje fylgjer det Andre Vatikankonsiliet, har vorte redusert til det minste av alle folkeslag. Og me veit at Gud skulle ikkje straffe oss slik om det ikkje var for syndene våre, for modernismen og fråfallet av den sanne trua som spreidde seg mellom Kristne som pest. No har me ikkje nokon Pave, me har ikkje prest eller biskop i Noreg, heller ikkje det heilage messeofferet eller noko Kyrkjebygnad å samlast i, der me kan få nåde i Sakramenta. Det ende me kan gjere er å halde fram i ei sann tru, å praktisere trua. Me kan naudbe Gud om nåde, gjere bot og ofre opp bøner og botgjeringar for våre eigne synder og for andre sine synder. Ja, til og med for fedrane våre sine synder og for nasjonen vår sine synder. Den som held ut til enden skal verte frelst. Det er profetert i Bibelen at i dei siste tider skal det daglege messeofferet takast vekk. Stå då faste i trua. Det skal då verte som i Noa sine dagar, og då var det då berre 8 sjeler som vart frelste, so sjå ikkje på tala, men på Kristus, som framleis kan frelse deg! Ingenting er umogeleg for Gud. Sann syndene dine for Gud med intensjonen å Skrifte dei for ein prest om du får høve til å gjere det. Be om at Han må gje deg perfekt anger for syndene dine og lov Han å forbetre deg. So er Han framleis trufast til å tilgje deg.  
(Bilde frå ei av Novus Ordo sine klovnemesse)

tirsdag 23. mars 2010

Kvifor ein ikkje kan vere Kristen og tru på evolusjonsteorien!

Mange i dag hevdar at dei er Kristne og at dei samstundes trur på evolusjonsteorien. Desse meiner då at dette ikkje er ei motsetning. At det går greitt å seie "Det kan då vere at Gud berre sette i gong Big Bang og so utvikla alt seg etter kvart." Eller: "Er det ikkje slik at skapinga berre er ei likning for å få menneska til å skjøne at Gud har skapa himmel og jord på ein eller annan måte." Desse argumenta er ikkje so vanskelege å motbevise. Eg kunne sjølvsagt gått inn på detaljane om vetenskapelege metodar, t.d. den usikre Carbon14 metoden eller "Lucy", -the missing link som dei har funne, der kvart bein vart funne nokre kvadratkilometer ifrå kvarandre.. Men der er so mange bra artiklar, bøker og filmsnuttar der ute om kreasjonisme at eg brukar ikkje tid på det. Dessutan er det ikkje alltid dei vetenskapelege metodane det er noko feil med. Eindel av dei er både bra, smarte og konsekvente og resultata er overveldande. Det er konklusjonane me dreg ifrå resultata som er problemet. Lat meg gje eit døme. Då Jesus gjorde sitt fyste under i bryllaupet i Kanaen gjorde han vanleg vatn om til den finaste vin. Alle som såg underet kunne vitne om at berre nokre sekund tidligare hadde dette vore vatn. Men no var det vin som hadde smak, konsistens og eigenskapar til 30, eller kanskje 40 år gammal vin. Hadde du tekje denne vinen inn i eit laboratorium og undersøkt saka, so skulle du og komme fram til at vinen var 30, eller sei 40 år gammal. Men det unike var at Jesus hadde skapt 30-40 år gammal vin på ein augneblink. Det er på same vis med annan vetenskap. Dersom vetenskapen seier meg at det tek so og so mange millionar år for lyset å gå herifrå og bort dit, kor mykje meir fantastisk er det ikkje då å innsjå at Gud gjorde dette på ein augneblink, og at alt vart skapt på 6 dagar. Som sagt, det er konklusjonane det er noko feil på, ikkje berre vetenskapen. Men no går eg heller rett til Bibelen. Ein av grunnsteinane i heile Kristendomen, i heile frelsesverket er faktumet at synda kom inn i verda. Hadde det ikkje vore slik hadde det ikkje vore naudsynt for Gud å bli menneske. Me kan lese i 1.Mosebok 3:19, etter at Adam hadde synda korleis Gud straffa han: "Med sveitte i andletet skal du eta ditt brød, til dess du fer i jorda att; for av henne er du teken. Jord er du,og til jord skal du atter verta.» På grunn av syndefallet straffa Gud mennesket med at det skulle døy og verte til jord att. Det Nye Testamentet er like rett på sak: Rom 5:12 "Difor, liksom synda kom inn i verda ved eitt menneske, og døden saman med synda, slik nådde døden alle menneske fordi dei alle synda." Rom 6:23 "For den løn synda gjev, er døden, men Guds nådegåve er evig liv i Kristus Jesus, vår Herre." Eit av hovudpoenga med Kristendomer er altso dette. Der var ikkje død, men so kom syndefallet, og alt byrja å døy som ein konsekvens av dette. Menneske lever og døyr, dyr og plantar lever og døyr. Kristus som ikkje hadde synd skulle difor ikkje ha blitt gammald og døydd av seg sjølv. Det er difor ein seier at Han La ned sitt liv. Berre slik kunne Han døy. Og no kjem eg til det viktige poenget: Ein som trur på evolusjonsteorien fornektar desse faktuma. Han seier at dyr, plantar, aper, innovative mellomledd og til slutt mennesket sjølv vart fødde og døydde, vart fødde og døydde heilt fram til syndefallet. For ein evolusjonist kjem slik døden inn i verda FØR SYNDA gjer det. Ein kan difor ikkje vere evolusjonist og tru på arvesynd, Bibelen eller frelsesverket. Det er difor umogeleg for ein Kristen å tru på evolusjonsteorien.

Kva Kanon skal me fylgje?

Kva er det som gjer at Katolske Kyrkja kan hevde at Ho har den rette samlinga av Bibelskrifter og at alle er like inspirerte? Protestantar har då ikkje dei 7 bøkene som dei sjølve tykkjer om å kalle for "Apokryfar." Katolske Kyrkja fylgjer Vulgata. Grunnen er at denne latinske oversettjinga kjem frå Septuaginta. Septuaginta kom til FØR Kristus gjekk på jorda. Når verda framleis levde under den Gamle Pakta. Jødane sjølve hadde Skrifta på hebraisk, og i ei tid då hebraisk framleis var eit talespråk som dei kunne snakke og forstå perfekt, i ei tid då dei hadde tilgong til gamle hebraiske dokument som i dag er vekke (les:eldre enn dødehavsrullane), so samla jødane sjølve dei 72 mest lærde personane for å oversette dei hebraiske skriftene til gresk i Alexandria 280-250 FØR Kristus. Dette er Septuaginta. Vulgata er ei direkte oversettjing av Septuaginta, gjort av munken St. Jerome på slutten av 300-talet, då paven St. Damascus ba han om å gjere det. St. Jerome hadde og tilgong til hebraiske manuskript som me ikkje har idag. Både Septuaginta og Vulgata inneheld dei 7 bøkene som Luther fjerna på 1500-talet. MEN! So kjem visse protestantiske teologar og seier fylgjande: "Desse 7 bøkene var ikkje med i Bibelen til dei fyste Kristne, eller til Jødane som levde i Jesus samtid. Katolske Kyrkja bestemte heller ikkje at dei skulle vere med før Kyrkjemøtet i Trent på 1500-talet." Dette utsagnet er berre tull, og eit typisk eksempel på protestantar som siterar andre protestantiske moderne kjelder, utan å kontrollere grunnkjeldene sjølve. Dersom ein les om Kyrkjemøtet i Roma i 382 e.Kr., Kyrkjemøtet i Hippo 393 e.Kr. eller Kyrkjemøtet i Carthage i 397 e.Kr. kan ein sjå at allereie då var lista over Bibelbøker klar, bl.a. under stor innflytesle frå St. Augustinus. Kyrkjemøtet i Trent tok berre opp att ein gong til noko som hadde vore sikkert i over 1100 år, og dei gjorde det berre fordi det kom slike løkar som Luther og lærte noko heilt nytt og forvirra dei ulærde. Dessutan kan ein sjå frå dei Nytestamentlege grunntekstane at Septuaginta vert sitert særs ofte, ja omkring 75 % av alle sitat er frå Septuaginta. Dette syner oss berre endå betre at det var Septuaginta som t.d. St. Paulus sjølv nytta. Visse protestantar gjer ikkje opp so lett, og seier då "Men Jødane på Jesu tid hadde ein Kanon og den inneheld ikkje desse 7 bøkene." Gløym no ikkje at Jødane før Kristi komme til jorda hadde desse 7 bøkene, eg har då nett forklart litt om Septuaginta. MEN! Etter at Jesus døydde og stod opp att, samla dei Jødane SOM IKKJE TRUDDE AT JESUS VAR MESSIAS seg for å diskutere saka. Dei kom då fram til at eindel av Bibelbøkene var for tydelege når det gjaldt den Kristne læra. Difor tok dei vekk desse bøkene. So kjem protestantar og seier at det er desse jødane me skal fylgje??! Kor sjølvmotseiande går det an å bli? Desse jødane som Krisus kalla for kalka graver? Nei. Me må akseptere heile Bibelen og ikkje halde på å tulle slik.

Sitat frå mannen som fjerna 7 bøk frå Bibelen!

Det er mykje her som eg i røynda kvier meg for å leggje ut på trykk. Nett fordi det er so blasfemisk, fordi det gjer meg so sint og fordi det gjer meg so trist. Men samstundes so er det altfor mange som fylgjer den protestantiske galne læra. Og det er for å opplyse den uopplyste at eg vel å publisere dette i bloggen min. Altso; Luther fjerna 7 BØKER FRÅ BIBELEN. Han fjerna Tobits bok, Judits bok, Visdomen, 1. og 2. Makkbearboka, Syraks bok og Baruks bok. Dessutan fjerna han 7 kapittel ifrå Esters bok og 66 vers ifrå Daniels bok, berre fordi det ikkje passa inn med den nye teologien som Luther ville promulgere. Eindel protestantar har tekje inn att desse bøkene i Bibelen, men dei rangerar dei framleis som 2.rangs bøker i tråd med det Luther ville. Når det gjeld Nytestamentet so var heller ikkje Luther trufast. Han kalla Jakobs brev for "Ein stråepistel utan evangelisk karakter." Han vanvørde på same vis Judas brevet og Hebrearbrevet. Luther sa t.o.m. at det berre var eit av Evangelia som var "heilt inspirert" og at alle bibelvers måtte jamførast med dette innan ein kunne akseptere det som Guds Ord. Ein skulda då heller ikkje å tru på det ein ikkje makta å tru på. Noko anna ekkelt å innsjå er at Luther ofte vrei på Bibelske sanningar og uttala seg både vulgært og ut av det blå. Eg kan då berre sitere Luther sjølv, so får hans eigne ord døma han. Luther-sitat 1: "Vær ein syndar og synd med mot, men tru med endå større mot. Synd skal ikkje skilje oss frå Han, sjølv om me skulle drive hor og drepe tusenvis av gongar om dagen." (Luther, M. Letter of August 1, 1521 as quoted in Stoddard, p.93). Luther-sitat 2: "Når det gjeld Gud, og ang. alt som handlar om frelse og fordømmelse. har mannen ingen fri vilje, men er ein slave, ein fange, anten av Guds vilje eller av satan." Luther-sitat 3: "Kva skade gjer det om ein mann fortel ei god og saftig lygn for ei verdig sak og for den Kristne Kyrkja si skuld? Å lyge når det er naudsynt eller passande eller for å orsake seg- slik lygn skulle ikkje vere å synde imot Gud, då han var villig til å ta slike synder på Seg." .Luther-sitat 4: "Kristus dreiv hor fyst of framst med kvinna ved brønnen, som St. Johannes fortel oss: Sa ikkje alle som stod ikring han -Kva er det han har gjort med henne? For det andre med Maria Magdalena, og for det tredje med kvinna som vart teken i ekteskapsbrot, som han sende ifrå seg so lett. So er det då slik, at Kristus som var so rettvis, må ha vore skuldig i hor innan han doydde." Luther-sitat 5: " Om ektemannen ikkje er villig (til samlag), so er det ein annan som er villig, om kona ikkje er villig, so lat tenestekvinna komme...Dersom eg skulle gje råd til kona av ein impotent mann, med hans tillatelse, at ho får gje seg sjølv til ein annan, for eksempel ektemannen sin bror, men å halde dette ekteskapet løynd og å rekne borna som den fyste ektemannen sine born. Spørsmålet er då, er ei slik kvinne frelst? Utan tvil!...Det går ikkje imot Skrifta om ein mann har fleire koner. Når det gjeld skilsmål, er det framleis under debatt om det er lov. For min eigen del foretrekk eg bigami.. Guds Ord og Gjerning er klar: Kvinner er til for å vere anten mødrer eller prostituerte...Eit ekteskapeleg samlag kan heller ikkje gjennomførast utan synd. Kroppen har ikkje noko å gjere med Gud. Når ein tek dette i betraktning kan ein aldri synde i mot Gud, berre imot sin neste." Luther-sitat 6: " Eg set større lit til kona mi og til elevane mine enn eg set til Kristus.. Det spelar ikkje noko rolle korleis Kristus oppførte seg, berre kva Han lærte." Noko anna underleg med Luther er at han var so oppteken av djevelen, toalettet og slike ekle saker. Sjølv protestantiske teologar har funne dette urovekkjande. Luther fortel korleis han hadde lange samtalar med djevelen. Desse demonane gav han syn som han opplevde som verkelege, der djevel slengde avføring på han og han slengde attende. Under eit av desse slaga utmana Luther djevelen til å sleike endetarmen hans. Luther tenkte at den beste taktikken sikkert skulle vere å "kaste han inn att i anusen min, der han høyrer heime."(H.W. Crocker, Triumph, Roseville, CA: Prima Publishing, 2001, p. 237.) Etter at Luther kom fram til kva han tykte om pavedømmet, kalla han dette for "djevelens avføring." Han sa og at paven og kardinalane burde drepast og at han sjølv og tilhengjarane hans skulle vaske hendene sine i blodet deira. (Pastor, History of the Popes, Vol. 7, p. 393.) Luther fortel og korleis han kom fram til læra om rettferdigjering av trua åleine mens han sat på toalettet. Han hevdar at "Det kom til meg som kunnskap frå Anden mens eg sat på toalettet i tårnet." Luther sin ide' om at ein burde gjere gode og ærlege synder, oppstod visst etter ein samtale med djevelen. Det er berre å lese Luthers verk "Tisch reden/Table talk/Bordssamtaler." Eg kunne ha halde fram, men tykkjer ikkje at det er naudsynt. Det som er vanvittig å tenkje på, er at dette er mannen som so mange menneske vel å stole på og fylgje, medvite eller umedvite når dei skal prøve å vinne det evige livet. Eindel protestantar hevdar at dei ikkje bryr seg so mykje om Luther. Dei berre trur på Bibelen. Men kvifor vender du ikkje attende til Kyrkja då? Det er då Luther som byrja med å "berre fylgje Bibelen." Luther sin eigen Bibel då.. Utan Luther skulle du ikkje tenkje i dei baner som du gjer. Anten du kallar deg Lutheranar eller pinsevenn, baptist, adventist, Jehovas Vitne, Israelsven, andedøypt osv.. 33 000 greiner, eg kan ikkje ramse opp alle.. sjølv om du tykkjer at du har eit personleg forhold til Jesus, so har du det ikkje til den sanne, historiske, Bibelske Jesus. Men til Luther sin Jesus. So no står du utanfor Kyrkja som Kristus grunna på St. Peter då Han gav han nyklane til Guds Rike. Omvend deg før det er for seint.

Følgere


Vitjarar