Med namnet Ignatius meinast ein som lid og brenn, for han var femna og tend av den Gudomelege og brennande kjærleiken til Gud.
Om Sankt Ignatius etter dei Gyldne Legendane:
Sankt Ignatius var læresvein åt Sankt Johannes Evangelisten, og var biskop av Antiokia. Og etter dette, som det vert sagt, sende han eit brev til vår Frue eller ein epistel som lydde slik:
"Til Maria Møya, som bar Jesus Kristus i sin eigen kropp, eg, audmjuke Ignatius, hennar tenar, sender ei helsing. Eg, som enno berre er ein nykomling i Trua og læresvein åt Jesus Kristus og åt Johannes din kjære ven, ynskjer å få oppmuntring og trøyst frå deg av innsikt og lære. For om Jesus din Son har eg høyrt om mange underverk, og eg gleder meg over berre å høyre om deg, som alltid var saman med Han. Du kjenner godt til dei løynde ynskja Han hadde, du har vorte tydeleg informert, og dei som framleis er unge i Trua ilag med meg set stor tiltru til å verte indoktrinerte av deg, og informerte om deira von og tru: Frue, helsa av Gud."
Og til dette brevet svara den ærerike Møya Maria slik:
"Ignatius, gode læresvein åt Jesus Kristus og Hans spesielle ven, den audmjuke tenestekvinna åt Jesus Kristus sender deg helsingar. Eg vil understreke at alt som Johannes har sagt deg om Jesus Kristus og alt som du har lært deg frå han er sann doktrine og ei sikker sak. Gå alltid i god von, og tru og hald fast ved lovnaden frå di Kristne Tru, og gjer gjerningane dine etter same vis. Eg vil kome med Sankt Johannes for å vitje deg og andre Kristne menn som er ilag med deg. Hald deg alltid trufast i Trua og i gode gjerningar, og lat ikkje noko forfylgjing eller motgång som du skulle lide rikke deg frå Trua di eller frå vona di, men finn trøyst og kraft i Jesus Kristus din Frelsar."
Dette var svaret han fekk på brevet sitt.
Sankt Ignatius var ein vel lærd mann, og den tredje biskopen etter Sankt Peter, Apostelen åt Kyrkja i Antiokia. Han hadde eit sterkt ynskje om å verte martyr for Trua på Kristus Jesus. Det hende at Trajan, som var keisar i Roma, reiste gjennom Antiokia, og Ignatius synte han og klaga han for at han forfylgde Kristne menn, og grunna dette let keisaren han leggjast i lekkjer og slik vart han ført til Roma av ti riddarar. Vel framme vart han stilt fram for keisaren og alle senatorane i Roma, og der freista dei å tvinge han med lovnader, med trugslar og med tortur, mange og voldsomme og grusomme, til å tilbe avgudane. Sankt Ignatius synte dei tydeleg at alle gudane deira hadde vore tjuvar, rebellar og menn av avskyelege og onde liv, at dei var fordømde i helvetet, og at dei hadde teke voldsomt feil då dei av slike forbanna menn hadde gjort seg gudar og tilbede djevlar, at dei slik hadde forsaka Gud som hadde gjort og skapt heile verda, og Hans velsigna Son som i menneskeleg natur hadde utløyst og frelst verda.
Til slutt, etter dette, då han hadde vorte torturert med eld, med slag og med fengsel, let keisaren sende bod etter romarane på ein særskild plass, og der settje han Sankt Ignatius og henta to løver som skulle fortære han. Men han frykta ikkje døden og heller ikkje plagene, som han allereie hadde lidd mykje under, men fann alltid trøyst i det å kunne døy for kjærleiken til Jesus Kristus. Og han sa til sist: "Eg er kveiten åt Jesus Kristus, som burde malast mellom tennene åt desse beista, slik at eg vert reint brød som kan leggjast fram for min Herre." Og med det same kom løvene og straup han utan å rive av han kjøtet eller skade det, og då Trojan såg dette undra han seg mykje og gjekk der ifrå. Det er å lese om Sankt Ignatius i alle plagene og smertene som han leid som martyr, at tunga hans aldri held opp å seie Jesu Namn, og at då dei som torturerte han krevde at han skulle fortelje kvifor han sa dette namnet so ofte, svara han: "De skal sanneleg få vite at eg har dette Namnet skrive på hjarta mitt, og difor kan eg ikkje avstå frå å seie dette Namnet ofte." Det var på grunn av dette, etter at han var død, at dei som hadde høyrt desse orda tok og opna kroppen hans og drog ut hjarta og skar det ope, og inni fann dei namnet Jesus skrive med vakre bokstavar i gull, og grunna dette mirakelet var det mange som tok imot Trua på Jesus Kristus.
Om denne helgenen sa Sankt Bernard som kommentar til salmen "Qui habitat": "Sankt Ignatius, ærerik martyr av Gud, er av stor forteneste, som var læresvein av læresveinen som Jesus elska so høgt, og i sin epistel som han sende til den ærerike Maria Møy, helsa han henne som mor som har bore Jesus Kristus og ho helsa han attende, som teikn på at han var ein høgt akta person, av høg verdigheit og av stor autoritet. Lekamen vart med æra gravlagd av Kristne menn, til Jesu Kristi pris som er velsigna in secula seculorum. Amen."
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar