Det stemmer at ordet "Pave" ikkje står i Bibelen- men det gjer heller ikkje orda "Treeinig", "Inkarnasjon", "Kristi Himmelferd", eller ordet "Bibel." Men alle desse orda vert nemnde med andre namn i Bibelen. Bibelen vert t.d. omtala som "Skrift". Paven, som tyder hovudbiskop over Kyrkja, vert omtala som Kyrkja si "klippe", eller som Kyrkja sin "hyrding." Herren brukte denne terminologien då han valde ut Apostelen Peter som den fyste hovudbiskopen over Kyrkja si, då Han sa: "Velsigna er du, Simon, Bar-Jona...Du er Peter og på denne klippa vil eg byggje mi Kyrkje."(Matt 16:17-19). "Der skal vere ein flokk og ein hyrding."(Joh 10:16). "Fø mine lam.. fø mine sauer." (Joh 21:15-17). Orda "klippe" og "hyrding" er nøydde å referere til Peter, og dei veljer tydeleg ut han som Leiarapostel, elles skulle desse Kristi Ord som er so tydelege vere meiningslause. Det er og tydeleg at dei andre Apostlane forstod at Peter hadde fått autoritet av Kristus til å leie Kyrkja, for dei let han ha den styrande rolla kvar gong dei samla seg til Kyrkjemøte (Apg 1:15, 5:1-10), og dei plasserte alltid Peter sitt namn fyst når dei lista opp Apostlane. (Matt 10:2, Mark 3:16, Luk 6:13-14, Apg 1:13).
I tillegg til dette har me vittnesbyrda frå Kyrkjefedrane. På 100-talet skreiv St. Hegessipus ei liste av Pavar fram til Anicetus (den 11.Paven) si tid, og denne lista hadde Apostelen Peter som fyste Pave. Tidleg på 200-talet skreiv historikaren Caius at Pave Victor var "den 13. Biskop av Roma frå Peter." På midten av 200-talet skreiv St. Cyprianus at Cornelius (den 21. Paven) "steig inn i den høgste topposisjonen av presteskapet... plassen Peter hadde." Sjølv protestantiske historikarar har vedkjent at Peter hadde rolla som Biskop av Roma, fyste Pave i den Katolske Kyrkja. Den høgt akta protestantiske historikaren Cave skreiv i Historia Literaria: "At Peter var i Roma, og hadde Biskopsleiinga der i ei tid, noko me med beven vedkjenner saman med den gamle skare." Det er difor tydelege kjelder som talar om autoriteten Paven hadde til å styre over den Katolske Kyrkja: ein autoritet som han fekk av ingen annan enn Jesus Kristus- av Gud sjølv.
Spørsmål 2: Kvifor trur Katolikkar at Paven er ufeilbar i sine lærer, då han berre er eit menneske, med eit avgrensa menneskeleg intellekt slik som oss andre? Kvar er det Bibelske grunnlaget for denne trua?
Doktrina om Paveleg Ufeilbarheit betyr ikkje at Paven alltid har rett i alle sine personlege lærer. Katolikkar er fullt klar over at sjølv om Paven er ein lærd mann, so er han framleis berre eit menneske, og difor kan han og gjere menneskelege feil. I somme emne, som sport eller handel, treng han ikkje ha betre dømekraft enn oss andre. Nei, denne doktrina handlar om at Paven er Guddommeleg verna frå å ta feil når han, handlande i sitt offisielle embete som leiande hyrding for den Katolske flokken, promulgerar ein bestemmelse som er bindande for samvitet til alle Katolikkar i heile verda. Med andre ord, denne ufeilbarheita er avgrensa til Pavens spesialitet- Trua på Jesus Kristus.
For at Paven skal vere ufeilbar i eit utsegn, må dessutan fire høve vere på plass: 1) han må tale ex cathedra.. det betyr, "frå Petri Stol", eller med andre ord, offisielt, som leiar for heile Kyrkja; 2) bestemmelsen må gjelde for heile Kyrkja; 3) det må gjelde ei sak om tru og moral; 4) det må vere Paven sin intensjon å fastsette ein bestemmelse ang ei lære om tru og moral, som skal gjelde alle dei trufaste. Denne læra må dessutan være tolkande, ikkje ein heilt ny idé; for Paven har ikkje autoritet til å komme på nye doktriner. (Han kan t.d. ikkje etter at Kyrkja har lært at Gud er Treeinig, plutseleg bestemme at Gud er "fireinig.") Han er ikkje opphavet til openberring- berre forvarar og erklærar. Han har ikkje makt til å endre på eit ende ord av Skrifta, eller til å endre på eit ende punktum i den Heilage Tradisjonen. Denne ufeilbarheita er strengt avgrensa til oppgåva å tolke doktriner, og ho vert heller ikkje nytta ofte. Ho vert nytta for å klargjere, eller for å definere eit punkt i den eldgamle, Kristne Tradisjonen. Det er om denne ufeilbarheita at Kristus tala då Han sa til Peter, den fyste Paven: "Eg vil gje deg nøklane til Himmelriket. Alt det som du bind på jorda skal og verte bunde i Himmelen. (Matt 16:19). Kristus skulle sjølvsagt ikkje ha formana dei som fylgde Han om å "høyre Kyrkja" (Matt 18:17) utan å fyst sikre at det dei høyrde var sanninga- utan å på eit eller anna vis gjere læresætet i Kyrkja hans ufeilbart.
For å forstå den Pavelege ufeilbarheita betre, er det og noko anna ein må forstå: Det som Paven bestemmer ex cathedra er ikkje eit resultat av hans eigne private forhandlingar, Det er resultatet av mange år- nokre gonger mange hundre år- av rådføring med andre Biskopar og teologar i Kyrkja. Han er, reint praktisk, den som med røysta legg fram det heile Kyrkja trur. Ufeilbarheita han har, er ikkje noko som berre er eit privat legat, men heller eit legat av den heile Kristi Mystiske Lekam. Det er eit faktum at Paven sine hender er bundne når det gjeld å endre på Kristen doktrine. Ingen Pave har nokon gong nytta ufeilbarheita til å endre, leggje til, eller til å ta vekk ei ende Kristen doktrine; (Då reknar eg sjølvsagt ikkje med det II Vatikan Konsiliet, for sjølv om dei har både endra, lagt til og tekje vekk uhorveleg mykje, so er dei heller IKKJE DEN KATOLSKE KYRKJA, utan ei røvarsekt og antikyrkje som berre utgjer seg for å vere den Katolske Kyrkja..) dette er fordi Vår Herre lova å alltid vere med Si Kyrkje so lengje verda står. (Matt 28:20). Protestantiske forsamlingar lærte ein gong i tida at all bruk av prevensjonsmiddel var ei stor synd; men sidan 1930, då den Engelske "kyrkja" og Lambeth Konferansen bestemde at prevensjonsmiddel ikkje lenger var ei synd, spreidde det seg fort til resten av verda, og i dag er det allmenn akseptert blant protestantar at denne menneskelege bestemmelsen må vere rett, og difor har dei alle endra på læra si.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar